The End.
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Rob en Maaike
29 Mei 2013 | Indonesië, Kuta
Nou, daar staan we dan. Tijd om weer naar huis te gaan. Zoals we in november de spanning voelden om te gaan, hebben we dat nu ook voor de terugkomst. Een beetje vreemd misschien, maar ik krijg al direct te neiging om allemaal to do-lijstjes te gaan maken en mijn tempo weer op te schroeven.
We hebben genoten van de laatste paar weken. Nadat Janne vertrok richting het koude Nederland (huil), stapten wij op een boot (nouja, bus-ferry-bus-boot, alles bij elkaar zo'n kleine 12 uur durende reis) richting de Gili Islands. We verbleven op Gili Trawangan en aangezien het geld nu toch echt op was, besloten we daar de resterende tijd te spenderen. Geen straf hoor; bountyeilandje met eindeloze stranden, gezellige barretjes en, ja hoor, hutjes! Gelukkig had ons hutje airco, maar de douche was nog steeds een buitenplaatsje met een bamboedouche. Achja, voor de laatste keer dan maar!
Die laatste paar weken hebben eigenlijk niets gedaan. Lekker geluierd op het strand, boekje gelezen, u snapt het. We hebben van bruin worden onze dagtaak gemaakt en dat beviel prima.
Een dag hebben we een fietsje gehuurd en het eiland rondgefietst, wat ongeveer 1,5 duurt. Snorkeltje mee en gaan met die banaan! Verwend als ik ben geraakt, heb ik welgeteld 2x mijn hoofd in het water gestoken om (alweer) vissen en koraal te zien, al dan niet dood. Het koraal dan, niet de vissen.
Na 1 week vertrok onze trouwste reisvriend, Azi, richting Komodo en waren we nog met z'n tweetjes over. Na wat dagen verveling besloten we toch maar een snorkeltour te doen, voornamelijk ook omdat we nog graag zeeschildpadden wilden zien. Dus maar weer op een boot met 30 japanners, chinezen en andere onkundige zwemmers. Het is ongelofelijk dat zwemmen niet bij elke bevolkingsgroep een vanzelfsprekendheid is. Als je ze ziet liggen in het water, inclusief zwemvest en flippers, is dat een hilariteit op zich, maar als ze dan proberen te snorkelen kom je helemaal niet meer bij. In plaats van het bovenste deel van de snorkel boven water te houden (wat de bedoeling is, he mensen!), flatsen ze hun hele hoofd vol overgave onder water en komen kuchend en proestend weer boven water. Als ze al boven komen, want het is al meerdere malen voorgekomen dat de tourgidsen als een haas het water in moesten om zo'n verzopen chinees te redden. Het idee van flippers snappen ze ook niet, dus het is verstandig om zo ver mogelijk van de boot te gaan zwemmen wil je iets van het zeeleven zien. Een kolonne hysterisch spartelende, luid roggelende mensen is nou eenmaal niet iets wat visjes prettig vinden.
Gelukkig was er ook een gids die voor de wat meer ervaren zwemmers de leuke plekken aanwees. We zagen meer dan 10 zeeschildpadden en we waren zelfs zo lucky dat we er eentje konden aanraken! Het (arme) beest moest naar de oppervlakte om adem te halen en daar hebben wij eens mooi gebruik van gemaakt. Al met al toch weer een ervaring rijker!
Na afscheid te hebben genomen van het laatste eiland van deze reis, begonnen we afgelopen maandag al aan onze terugreis. De fantastische boot, bus, ferry, bus zaten weer op ons te wachten en ditmaal kostte de terugreis geen kleine 12, maar ruim 13 uur. Achja. Het went. Na een overnachting in Kuta, Bali vlogen we dinsdag terug naar Jakarta en daar zit ik nu. Over precies 10 minuten vertrekken we naar het vliegveld waar we eerst naar Kuala Lumpur zullen vliegen en dan aansluitend van Kuala Lumpur naar Amsterdam. Morgenochtend om 7 uur precies zetten wij weer voet op Nederlandse bodem!
Al met al was deze reis een fantastische ervaring, we hebben de meest geweldige herinneringen die we nooit zullen vergeten! Met dank aan alle mensen die we mochten ontmoeten, maar ook met dank aan de steun van alle mensen van het thuisfront was dit het meest geweldige wat we ooit hebben gedaan...to be continued.
Heel veel liefs,
Rob en Maaike
We hebben genoten van de laatste paar weken. Nadat Janne vertrok richting het koude Nederland (huil), stapten wij op een boot (nouja, bus-ferry-bus-boot, alles bij elkaar zo'n kleine 12 uur durende reis) richting de Gili Islands. We verbleven op Gili Trawangan en aangezien het geld nu toch echt op was, besloten we daar de resterende tijd te spenderen. Geen straf hoor; bountyeilandje met eindeloze stranden, gezellige barretjes en, ja hoor, hutjes! Gelukkig had ons hutje airco, maar de douche was nog steeds een buitenplaatsje met een bamboedouche. Achja, voor de laatste keer dan maar!
Die laatste paar weken hebben eigenlijk niets gedaan. Lekker geluierd op het strand, boekje gelezen, u snapt het. We hebben van bruin worden onze dagtaak gemaakt en dat beviel prima.
Een dag hebben we een fietsje gehuurd en het eiland rondgefietst, wat ongeveer 1,5 duurt. Snorkeltje mee en gaan met die banaan! Verwend als ik ben geraakt, heb ik welgeteld 2x mijn hoofd in het water gestoken om (alweer) vissen en koraal te zien, al dan niet dood. Het koraal dan, niet de vissen.
Na 1 week vertrok onze trouwste reisvriend, Azi, richting Komodo en waren we nog met z'n tweetjes over. Na wat dagen verveling besloten we toch maar een snorkeltour te doen, voornamelijk ook omdat we nog graag zeeschildpadden wilden zien. Dus maar weer op een boot met 30 japanners, chinezen en andere onkundige zwemmers. Het is ongelofelijk dat zwemmen niet bij elke bevolkingsgroep een vanzelfsprekendheid is. Als je ze ziet liggen in het water, inclusief zwemvest en flippers, is dat een hilariteit op zich, maar als ze dan proberen te snorkelen kom je helemaal niet meer bij. In plaats van het bovenste deel van de snorkel boven water te houden (wat de bedoeling is, he mensen!), flatsen ze hun hele hoofd vol overgave onder water en komen kuchend en proestend weer boven water. Als ze al boven komen, want het is al meerdere malen voorgekomen dat de tourgidsen als een haas het water in moesten om zo'n verzopen chinees te redden. Het idee van flippers snappen ze ook niet, dus het is verstandig om zo ver mogelijk van de boot te gaan zwemmen wil je iets van het zeeleven zien. Een kolonne hysterisch spartelende, luid roggelende mensen is nou eenmaal niet iets wat visjes prettig vinden.
Gelukkig was er ook een gids die voor de wat meer ervaren zwemmers de leuke plekken aanwees. We zagen meer dan 10 zeeschildpadden en we waren zelfs zo lucky dat we er eentje konden aanraken! Het (arme) beest moest naar de oppervlakte om adem te halen en daar hebben wij eens mooi gebruik van gemaakt. Al met al toch weer een ervaring rijker!
Na afscheid te hebben genomen van het laatste eiland van deze reis, begonnen we afgelopen maandag al aan onze terugreis. De fantastische boot, bus, ferry, bus zaten weer op ons te wachten en ditmaal kostte de terugreis geen kleine 12, maar ruim 13 uur. Achja. Het went. Na een overnachting in Kuta, Bali vlogen we dinsdag terug naar Jakarta en daar zit ik nu. Over precies 10 minuten vertrekken we naar het vliegveld waar we eerst naar Kuala Lumpur zullen vliegen en dan aansluitend van Kuala Lumpur naar Amsterdam. Morgenochtend om 7 uur precies zetten wij weer voet op Nederlandse bodem!
Al met al was deze reis een fantastische ervaring, we hebben de meest geweldige herinneringen die we nooit zullen vergeten! Met dank aan alle mensen die we mochten ontmoeten, maar ook met dank aan de steun van alle mensen van het thuisfront was dit het meest geweldige wat we ooit hebben gedaan...to be continued.
Heel veel liefs,
Rob en Maaike
-
29 Mei 2013 - 11:09
Smoeke:
Prachtig laatste verslag! We zullen her gaan missen om uit te kijken naar je verhalen Maaike en de lol om ze te lezen!
Wat een mooie tijd zullen jullie hebben gehad, een tijd die jullie je hele leven bij zal blijven.
Ja en nu terug naar huis, nou wij zijn er morgen ochtend precies om 7.00u!
Goeie reis en tot over 20 uur!
Lfs Smoeke xxx -
29 Mei 2013 - 12:27
Sanne:
Ha Maaike en Rob,
jeetje, wat vliegt de tijd....
Jullie hebben ontzettend veel meegemaakt en het was superleuk om dat een klein beetje mee te mogen maken vanuit ons koude kikkerland! Een geweldige ervaring rijker en inderdaad met vele mooie herinneringen gaan jullie nu weer naar huis ;-(
Maar ook hier gaan jullie je plekje wel weer vinden, bij al die lieve familie en vrienden! Enne... niet te snel overstappen op het maken van to do-lijstjes hoor... dat is niet goed voor je! ;-)
Goede reis nog en tot snel!
Groetjes Sanne -
29 Mei 2013 - 15:08
Sabine:
Hoi Hoi Rob en Maaike,
Ook ik als oudcollega van Rob, heb enorm genoten van de geweldig mooie verhalen die ( voorla Maaike? ) schreef, super was dat. Ik ben nog niet helemaal bij, omdat ik zelf ook een wereldreis aan het aken ben, dus ik lees de rest tussendoor nog terug... Zeker. ;)
Ik mag hopen dat mijn overige 8 maanden ( want ik ga een jaar ) mij net zoveel plezier en ervaringen brengen als jullie reis ( en mijn eigen laatste vier geweldige maanden in Azie )
Ik ga Azie missen, als ik op 15 juni naar Australie vlieg hoor..
Veel groetjes, en een veilige terugreis! -
29 Mei 2013 - 16:24
Ronja:
Lieve Maaike en Rob,
Ten eerste welkom thuis!!! (aangezien jullie dit pas lezen als jullie weer in Nederland zijn)
Ik hoop ik dat jullie, een goede reis hebben gehad.
Wat moet dat vreemd zijn om weer in Nederland te zijn. Ik ben erg blij om te lezen dat jullie zo'n geweldige tijd hebben gehad. De tijd is voor, in ieder geval voor mij, voorbij gevlogen, die zal voor jullie nog sneller gegaan moeten zijn. De ervaringen, mensen en mooie plekken zal jullie voor de rest van jullie leven bij blijven. Jullie kunnen trots zijn op jezelf dat jullie deze reis hebben gemaakt!
Geniet de eerst komende tijd extra veel van jullie vrienden en familie, de verplichtingen komen later wel!
XX knuffel,
Ronja -
31 Mei 2013 - 19:23
Tante Annerieke:
Lieve Rob en Maaike,
Aan alles komt een eind en zo ook aan het geweldige avontuur wat jullie samen beleefd hebben. Wat heb je weer vol overtuiging geschreven Maaike, met veel overgave en humor.
Tja...en dan kom je in ons prachtige landje en dan gaat het "gewone" leven weer beginnen.
Geniet weer van het dagelijkse bestaan met veel prachtige herinneringen!
Liefs, tante Annerieke en ome Tjong-Li en de rest van de familie x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
