Jungle, orang oetangs - ons laatste land alweer!
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Rob en Maaike
20 April 2013 | Indonesië, Samosir
Na twee weken door de jungle rennen in Borneo werd het tijd om terug te gaan naar het vasteland van Maleisie. De verwachtingen waren niet hooggespannen, maar desalniettemin keken we er wel naar uit.
Vanuit Kota Kinabalu vlogen we terug naar Kuching, west-Borneo, om direct een tweede vlucht te nemen naar Kuala Lumpur.
Kuala Lumpur is net als veel Aziatische steden één grote chaos, hoewel KL wel wat moderner is. In twee dagen hebben we de stad verkent, waarbij we natuurlijk ook de Petronas Towers niet hebben overgeslagen. De stad liet al met al een betere indruk achter dan de eerste keer dat we er een stop-over hadden. Het hart van de stad bestaat nog uit een stuk jungle, wat nu beschermd national park is, maar er is ook een handmatig aangelegde vlinder- en vogeltuin. Het eten is er divers; veel indisch, indonesisch en maleis, maar ook aan Europees voedsel is geen tekort. Al met al hebben we een paar leuke dagen gehad.
Aangezien we nog 10 dagen op ons Maleise visum hadden, besloten we omhoog te gaan naar Penang, een plaatsje wat bekend staat om het eten. Nou, dat hebben we geweten! 3 dagen heerlijk gegeten bij het Red Garden foodcourt. Een foodcourt is eigenlijk een (overdekt) plein met tientallen eetstalletjes aan de rand en een berg tafels met stoelen in het midden. Je loopt langs de eetstalletjes, vertelt wat je wil eten en naar welk tafelnummer ze het moeten komen brengen en dat is het. Daarom zijn Rob en ik ons te buiten gegaan aan sushi, pizza, Thaise papayasalade, saté en ijsjes. Naast het eten heeft Penang nog meer te bieden; het is een plaats die op de Unesco werelderfgoedlijst staat met haar prachtige oude huisjes en kleine straatjes. Leuk om rond te struinen! Wat minder was aan ons bezoek daar, is dat Robs tas is gestolen. Maar alle props voor Ohra, die na 2 dagen de vergoeding al op onze rekeningen had gestort. Eind goed, al goed, wat dat betreft dus!
Met een stopover weer in KL, zijn we drie dagen later naar Melaka afgereisd. Een eens zo grote havenstad is nu vooral een toeristentrekpleister, maar voor ons niet oninteressant vanwege de rijke Nederlandse cultuur. Na de Britten hebben de Nederlanders deze havenplaats overgenomen en o.a. een stadhuys, meerdere kerken en graven achtergelaten. Leuk om een dagje Nederlandse cultuur te snuiven, maar verder geen spetterend stadje, dus snel weer door!
Aangezien de vluchten naar Medan, Indonesie, vanuit KL net zo duur of zelfs duurder waren dan vanuit Singapore, besloten we vanuit Singapore te vliegen. Voordeel was dat we dat buitenbeentje ook nog even mee konden pikken. En het was een verademing; alles is strak geregeld, supermodern, brandschoon en loeiduur. Dat loeidure was overigens geen verademing, maargoed. Singapore bestaat eigenlijk uit enorme shoppingmalls. Shoppingmalls met 10 verdiepingen, shoppingmalls voor mensen met miljoenen op hun bankrekening, shoppingmalls die 24 uur per dag open zijn en shoppingmalls met een waterstroompje incluus gondeldienst in haar midden (true story)...Je vindt het daar allemaal. Heerlijk, even geen troep en geen verkoopgrage mensen die aan je mouw trekken.
Vanuit het hypermoderne Singapore vlogen we naar Medan in Sumatra om daar aan ons laatste avontuur te beginnen; Indonesie. Het vliegveld was weer lekker prehistorisch, de taxichauffeurs lagen aan je voeten zo gauw je er eentje buiten het vliegtuig waagd...ja hoor, we zijn terug in het typische Azie. Aangezien Medan naar verluid niet erg boeiend was, hebben we na aankomst op het vliegveld gelijk een (spotgoedkope, yes!) taxi gepakt naar het lokale busstation om direct door te gaan naar Bukit Lawang. De 'bus' was een minibusje vol met gaten, zonder airco en met te veel mensen; precies zoals we ze graag zien. Na een 4 uur als sardines in blik in dat ding gezeten te hebben, werden we in Bukit Lawang eindelijk vrijgelaten. Een klein dorpje aan de rand van de jungle en bij een rivier was een perfecte eerste stop. De mensen zijn er supervrolijk, aardig en maken de hele dag muziek (ik dacht verdorie elke keer als ik weer een djembé hoorde, dat papa ergens achter een boom verstopt zat!).
Bukit Lawang staat bekend om de Orang Oetangs in de naastgelegen jungle, dus een jungletrekking is een must.
We besloten te gaan voor een tweedaagse trek met een overnachting in de jungle. Om 9u, dag 1, stonden we startklaar met ons dagrugzakje met wat broodnodige spulletjes. Na ongeveer 2 uur flink klimmen en klauteren door de jungle (want ho maar dat ze een paadje aanleggen) hadden we al ongeveer 5 orang oetangs met babies gezien, zo leuk! In totaal zagen we ongeveer 10 orang oetangs en hadden we zelfs het gelukt een aantal compleet wilde exemplaren te zien! Een van de jonkies kwam boven ons hoofd in de bomen spelen en gooide takken naar ons. Je moest minimaal 3 meter afstand houden, maar dat is heel dichtbij! Zo gaaf!
Onze gids, Yaenssen (Ja, inderdaad: Janssen! Zijn overgrootvader was NL), wist superveel van de apen en heeft ons veel verteld. Over het algemeen zijn ze vriendelijk, vooral de semi-wilde, omdat ze soms buiten het fruitseizoen bijgevoerd worden. Janssen zei gelijk daarna dat ze onvoorspelbaar zijn, want zo zei hij; 'Jullie hebben Bokito, wij hebben Mina'. Mina is vroeger mishandeld en door de rangers weggehaald en heropgevoed tot een semi-wilde orang oetang. Ze is niet onhandelbaar, maar moet omgekocht worden met bananen als ze in de buurt is. Wij hebben haar gezien, ze zat op de grond, zo'n 5 meter van ons vandaan en we moesten één voor één langs haar lopen om haar niet boos te maken. Janssen gaat gelukkig al jaren met haar om en kent haar door en door, maar is ook 5 keer door haar aangevallen. Hij heeft grote littekens op zijn rug, been en pols. De laatste aanval leverde hem 2 maanden ziekenhuis op, maar, zo zei hij, bang is hij niet meer, want nu weet hij in ieder geval hoe het voelt om gebeten te worden. Tsja...
De overnachting in de jungle, naast de rivier, was een ervaring op zich. De gidsen waren goede koks (en dan voor een groep jongens tussen 20 en de 30), wisten leuke spelletjes en hebben ons goed vermaakt. Slapen onder een zeil op een yogamatje is daarentegen weer niet mijn hobby en dat zal het ook nooit worden. Maarja, het was het waard.
Inmiddels hebben we Bukit Lawang al een paar dagen ingeruild voor Lake Toba. Met een heerlijk koel klimaat, een prachtig vulkaanmeer en een paar goede boeken komen we nu al een paar dagen bij van onze helse, maar prachtige jungletrek.
Hoewel we door omstandigheden met onze hoofden nu vaker thuis zijn dan ooit, genieten we zo veel als mogelijk van onze laatste 5 weken.
Heel veel liefs,
Rob en Maaike
Vanuit Kota Kinabalu vlogen we terug naar Kuching, west-Borneo, om direct een tweede vlucht te nemen naar Kuala Lumpur.
Kuala Lumpur is net als veel Aziatische steden één grote chaos, hoewel KL wel wat moderner is. In twee dagen hebben we de stad verkent, waarbij we natuurlijk ook de Petronas Towers niet hebben overgeslagen. De stad liet al met al een betere indruk achter dan de eerste keer dat we er een stop-over hadden. Het hart van de stad bestaat nog uit een stuk jungle, wat nu beschermd national park is, maar er is ook een handmatig aangelegde vlinder- en vogeltuin. Het eten is er divers; veel indisch, indonesisch en maleis, maar ook aan Europees voedsel is geen tekort. Al met al hebben we een paar leuke dagen gehad.
Aangezien we nog 10 dagen op ons Maleise visum hadden, besloten we omhoog te gaan naar Penang, een plaatsje wat bekend staat om het eten. Nou, dat hebben we geweten! 3 dagen heerlijk gegeten bij het Red Garden foodcourt. Een foodcourt is eigenlijk een (overdekt) plein met tientallen eetstalletjes aan de rand en een berg tafels met stoelen in het midden. Je loopt langs de eetstalletjes, vertelt wat je wil eten en naar welk tafelnummer ze het moeten komen brengen en dat is het. Daarom zijn Rob en ik ons te buiten gegaan aan sushi, pizza, Thaise papayasalade, saté en ijsjes. Naast het eten heeft Penang nog meer te bieden; het is een plaats die op de Unesco werelderfgoedlijst staat met haar prachtige oude huisjes en kleine straatjes. Leuk om rond te struinen! Wat minder was aan ons bezoek daar, is dat Robs tas is gestolen. Maar alle props voor Ohra, die na 2 dagen de vergoeding al op onze rekeningen had gestort. Eind goed, al goed, wat dat betreft dus!
Met een stopover weer in KL, zijn we drie dagen later naar Melaka afgereisd. Een eens zo grote havenstad is nu vooral een toeristentrekpleister, maar voor ons niet oninteressant vanwege de rijke Nederlandse cultuur. Na de Britten hebben de Nederlanders deze havenplaats overgenomen en o.a. een stadhuys, meerdere kerken en graven achtergelaten. Leuk om een dagje Nederlandse cultuur te snuiven, maar verder geen spetterend stadje, dus snel weer door!
Aangezien de vluchten naar Medan, Indonesie, vanuit KL net zo duur of zelfs duurder waren dan vanuit Singapore, besloten we vanuit Singapore te vliegen. Voordeel was dat we dat buitenbeentje ook nog even mee konden pikken. En het was een verademing; alles is strak geregeld, supermodern, brandschoon en loeiduur. Dat loeidure was overigens geen verademing, maargoed. Singapore bestaat eigenlijk uit enorme shoppingmalls. Shoppingmalls met 10 verdiepingen, shoppingmalls voor mensen met miljoenen op hun bankrekening, shoppingmalls die 24 uur per dag open zijn en shoppingmalls met een waterstroompje incluus gondeldienst in haar midden (true story)...Je vindt het daar allemaal. Heerlijk, even geen troep en geen verkoopgrage mensen die aan je mouw trekken.
Vanuit het hypermoderne Singapore vlogen we naar Medan in Sumatra om daar aan ons laatste avontuur te beginnen; Indonesie. Het vliegveld was weer lekker prehistorisch, de taxichauffeurs lagen aan je voeten zo gauw je er eentje buiten het vliegtuig waagd...ja hoor, we zijn terug in het typische Azie. Aangezien Medan naar verluid niet erg boeiend was, hebben we na aankomst op het vliegveld gelijk een (spotgoedkope, yes!) taxi gepakt naar het lokale busstation om direct door te gaan naar Bukit Lawang. De 'bus' was een minibusje vol met gaten, zonder airco en met te veel mensen; precies zoals we ze graag zien. Na een 4 uur als sardines in blik in dat ding gezeten te hebben, werden we in Bukit Lawang eindelijk vrijgelaten. Een klein dorpje aan de rand van de jungle en bij een rivier was een perfecte eerste stop. De mensen zijn er supervrolijk, aardig en maken de hele dag muziek (ik dacht verdorie elke keer als ik weer een djembé hoorde, dat papa ergens achter een boom verstopt zat!).
Bukit Lawang staat bekend om de Orang Oetangs in de naastgelegen jungle, dus een jungletrekking is een must.
We besloten te gaan voor een tweedaagse trek met een overnachting in de jungle. Om 9u, dag 1, stonden we startklaar met ons dagrugzakje met wat broodnodige spulletjes. Na ongeveer 2 uur flink klimmen en klauteren door de jungle (want ho maar dat ze een paadje aanleggen) hadden we al ongeveer 5 orang oetangs met babies gezien, zo leuk! In totaal zagen we ongeveer 10 orang oetangs en hadden we zelfs het gelukt een aantal compleet wilde exemplaren te zien! Een van de jonkies kwam boven ons hoofd in de bomen spelen en gooide takken naar ons. Je moest minimaal 3 meter afstand houden, maar dat is heel dichtbij! Zo gaaf!
Onze gids, Yaenssen (Ja, inderdaad: Janssen! Zijn overgrootvader was NL), wist superveel van de apen en heeft ons veel verteld. Over het algemeen zijn ze vriendelijk, vooral de semi-wilde, omdat ze soms buiten het fruitseizoen bijgevoerd worden. Janssen zei gelijk daarna dat ze onvoorspelbaar zijn, want zo zei hij; 'Jullie hebben Bokito, wij hebben Mina'. Mina is vroeger mishandeld en door de rangers weggehaald en heropgevoed tot een semi-wilde orang oetang. Ze is niet onhandelbaar, maar moet omgekocht worden met bananen als ze in de buurt is. Wij hebben haar gezien, ze zat op de grond, zo'n 5 meter van ons vandaan en we moesten één voor één langs haar lopen om haar niet boos te maken. Janssen gaat gelukkig al jaren met haar om en kent haar door en door, maar is ook 5 keer door haar aangevallen. Hij heeft grote littekens op zijn rug, been en pols. De laatste aanval leverde hem 2 maanden ziekenhuis op, maar, zo zei hij, bang is hij niet meer, want nu weet hij in ieder geval hoe het voelt om gebeten te worden. Tsja...
De overnachting in de jungle, naast de rivier, was een ervaring op zich. De gidsen waren goede koks (en dan voor een groep jongens tussen 20 en de 30), wisten leuke spelletjes en hebben ons goed vermaakt. Slapen onder een zeil op een yogamatje is daarentegen weer niet mijn hobby en dat zal het ook nooit worden. Maarja, het was het waard.
Inmiddels hebben we Bukit Lawang al een paar dagen ingeruild voor Lake Toba. Met een heerlijk koel klimaat, een prachtig vulkaanmeer en een paar goede boeken komen we nu al een paar dagen bij van onze helse, maar prachtige jungletrek.
Hoewel we door omstandigheden met onze hoofden nu vaker thuis zijn dan ooit, genieten we zo veel als mogelijk van onze laatste 5 weken.
Heel veel liefs,
Rob en Maaike
-
20 April 2013 - 09:26
Janne:
Lieve scheten,
Jullie mooiste reisverslag tot nu toe! Het plezier spat er vanaf, geweldig om te lezen :) Ik tel de dagen tot ik jullie kan komen vergezellen en eindelijk eens kan meemaken hoe zoiets nou is, want als je dit leest is het bijna niet voor te stellen wat jullie allemaal meemaken! Probeer zoveel mogelijk te genieten nu jullie nog daar zijn.
Kussen, Janus -
20 April 2013 - 09:47
Kimberly:
Hoi Rob en Maaike.
Ik zal me even voorstellen, ik ben Kimberly en woon op de groep waar Marjon werkt.
Ik kijk weleens met Marjon op jullie site.
De verhalen die jullie plaatsen vind ik echt mooi om te lezen.
Als ik bij de orang-oetang zou lopen zou ik dat wel heel erg spannend vinden.
En het eten zou ik ook wel lekker vinden.
Heel veel plezier nog en zou nog vaak als Marjon er is kijken.
Groetjes van Kimberly -
20 April 2013 - 10:41
Jeroen Sluiter:
hoi rob en maaike
Ik ben Jeroen en ik woon op de groep bij je moeders werk.
Ben je ook bij de Twin Tower in Kualla lumpur geweest?
Ik wel want ik ben met Michael naar Brunei geweest in 2006!!
Gaaf vind dat hij zoveel wilde dieren ontmoet. Ik hou erg van dieren!
We hadden op Brunei wel apen in de tuin!
En dat waren niet Michael en ik maar echte apen ha ha
Groetjes Jeroen -
20 April 2013 - 10:50
Maria Martosoedjono. :
Hallo reizigers, wat een prachtig avontuur bekeven jullie.
Jullie zitten nu in het land waar ik vandaan kom (jaloers).
Heb in het verleden ook 6 weken daar rondgetoerd vooral Java bond ik heerlijk.
Nou geniet nog van jullie reis, de groeten van hier en Rob ook de groeten van je MSD collega's!
Maria en de rest van de postduiven. -
20 April 2013 - 11:46
Gera:
Hallo Maaike en Rob,
Een prachtig verslag hebben jullie er weer van gemaakt.
Wij wensen jullie nog heel veel plezier de laatste weken, geniet er nog maar even goed van.
Tot kijk in Milsbeek
Groetjes Huub en Gera -
20 April 2013 - 13:17
Smoeke:
Hoi lieve schatten,
Heerlijk verslag! Gaaf in de jungle en dan oerang oetangs zien. En dat verschil van primitief naar super modern. Dat zal afkicken worden als jullie weer terug zijn...........
En ja jullie zullen wel regelmatig met je gedachte bij jullie vriendin zijn. Ik was er al stil van toen ik het hoorde!
Fijne tijd in het mooie indonesie, ben er nooit geweest maar kan me er wel iets bij voor stellen...
Dikke knufs van ons allemaal
Smoeke xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
20 April 2013 - 13:40
Franka:
Hoi Maaike en Rob,
Ben benieuwd of jullie ook nog enkele lekkere recepten meebrengen uit al die landen waar jullie gegeten en verbleven hebben.
Heb weer genoten van jullie verslag.
Vanuit een zonnig Groesbeek wens ik jullie nog een paar fijne weken toe, geniet van Indonesie en de laatste weken van jullie rondreis.
Tot ziens in Nederland!
Groetjes, Franka -
21 April 2013 - 18:36
Tante Annerieke:
Hey Rob en Maaike,
Wat een geweldig reisverslag weer. Je leest het als een spannend boek, want je wil weten hoe het afloopt.
Geweldig om door de jungle te trekken en Oerang Oetangs te zien met hun kroost. Gelukkig is de diefstal van Rob zijn tas opgelost doordat de verzekering snel gehandeld heeft.
(Gaat er toch nog eens iets snel in NL)
Geniet nog van de laatste weken!
Liefs, tante Annerieke en de rest van de Tien!
-
22 April 2013 - 16:35
Sanne:
Hoi Maaike en Rob,
wat een leuk verslag om te lezen en wat maken jullie toch allemaal mee...
Geniet ontzettend van alles wat jullie meemaken, jullie komen al weer snel naar huis!
Lieve groetjes,
Bas Sanne Sofie -
25 April 2013 - 08:18
Jo En Petra Janssen:
Hallo Maaike en Rob,
Maaike wat kun je toch mooi en zo echt schrijven het lijkt wel of we het zelf meemaken, zo'n mooi verslag weer, wat een verschil in cultuur maken jullie mee, wat zal het straks moeilijk zijn weer in het gareel te lopen en weer te wennen aan hoe het hier gaat, daarom geniet nog extra van deze laatste weken, want daar kun je nog heel lang op teren als je weer thuis bent, Geniet ervan en nog heel veel plezier.
Lieve groetjes van Jo en Petra -
15 Mei 2013 - 13:30
Barbara:
Moet er toch ook maar eens aan geloven:) alle verslagen aan het doorspitten. Zoals bekend ben ik geen fan van lezen: maar jullie maken het leuk! geniet nog even daar.
Liefs Barbara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
